στα συντρόφια που επένδυσαν (σ)τις ανακαταλήψεις
και συγκρότησαν ένα φράγμα
στα διαδοχικά κύματα εκκενώσεων των απελευθερωμένων εδαφών

Δεν τελειώνουν όλα
στα βίαια τηλεφωνήματα
που
αγουροξυπνημένα
και με μια φράση
χωρίς καλημέρα
«μας εκκενώνουν»

τα σπίτια μας
είναι κυρίως ντουβάρια
μέσα στα οποία χτίζουμε σχέσεις
όσο μας επιτρέπει
ο εγωισμός και η δύναμή μας
άνθρωποι είμαστε στο τέλος

και αν η απώλειά τους
βιώνεται ως μια αστραπιαία στιγμή
η ανακατάληψη ηχεί ως ο κόσμος όλος

τα πιο αυθεντικά χαμόγελα
τα πιο μαζικά
τα μοιραστήκαμε ένα μεσημέρι
πίσω από αντιασφυξιογόνες μάσκες
κάπου ανάμεσα στη Λογίου, τη Χρονάκη και τη Θεοτοκοπούλου

τα σπίτια μας είναι τα πιο στοιβαρά μέσα μας
εκεί θα βρισκόμαστε
πρώτα βρισκόμαστε
και έπειτα γινόμαστε παραφωνίες
εκεί θα πνιγόμαστε
εκεί θα αγκαλιαζόμαστε

το ζητούμενο είναι να τα βγάζουμε έξω
να ανοίγουμε τα σπίτια μας
να ανοίγουμε τους αγώνες μας
όπως ανοίγουμε τις αγκαλιές μας
όπως ανοίγουμε τους πολέμους μας

έχουμε ακόμα πολλά να μάθουμε μαζί
και πολλές πόρτες να ανοίξουμε

στα σπίτια του αγώνα

Η δράση συμπληρώνει τα δάκρυα

αδιαπραγμάτευτα στο πλευρό του Αναστάση
Χανιά, Σεπτέμβρης 2023

Είναι βράδια
που τα δάκρυα είναι μονόδρομος
ξεπροβάλλουν διστακτικά απ’ τα μάτια
αντισταθμίζοντας
όλα εκείνα
που δεν έχεις προλάβει να ρίξεις εσύ

Μπροστά μας
έρχονται νύχτες κι άλλες
νύχτες με σφιγμένα σαγόνια
Νύχτες που με πολιορκούν
τόσα και τόσα
«είναι κρίμα»

Είναι μέρες τώρα
μέρες ολόκληρες
εβδομάδες
που επιστρατεύω όλη τη φαντασία μου
για να στέκω δίπλα σου
περήφανος
που έχω κάνει ό,τι μπορώ

Αδερφούλη μου

Αντανακλούν στα μάτια σου οι πλάτανοι
όσο τα πλατανόφυλλα
τα φεύγουν μακριά
ριπές ανέμου

να μην ξεχνάς ρε γαμώτο
–αυτό πάει και σε μένα–
πως η ζωή
η γαμημένη ζωή
πάντα
θα αναπνέει στον αγώνα

στα συντρόφια που συνεχίζουν να χορεύουν πάνω στο φτερό του καρχαρία

Ανακαλύπτοντας την ιδανική μελωδία
για να κλείσω ένα ταξίδι
και έναν κύκλο

Μετά από χρόνια ενδοσκοπικής περιήγησης
αρχίζω και παρατηρώ τα σημάδια
της προσωπικής μου ανάστασης

Κάποτε
–πάει πάνω από δεκαετία–
κατήγγειλα ζημιές ανεπανόρθωτες
καταφέρνοντας
μονάχα
να ελιχθώ γύρω τους
να προσαρτήσω και να καταχραστώ
τα εμπόδια που έθεσαν

τώρα
–μια δεκαετία αργοπορημένος–
μετά από χρόνια μοναχικής ενδοσκόπησης
βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση
να τις εξερευνώ
και να τις αποδέχομαι

Η «επιστροφή» στην παιδικότητα
δεν υπήρξε ποτέ
περισσότερο απελευθερωμένη
από τη νοσταλγία

Αντίστοιχα
ο κόσμος των «μεγάλων»
δεν φάνταζε ποτέ
περισσότερο μικροπρεπής

Παραφράζοντας έναν μεγάλο ποιητή
θα ισχυριστώ
πως
η έκφραση και η ειλικρίνεια είναι το στοίχημα της απαλλοτρίωσης

Εκεί λοιπόν
στο αρχιπέλαγος της καθαρής επικοινωνίας
ανυπομονώ να συναντήσω εκ νέου
συντρόφισσες και συντρόφους
που μοιραστήκαμε
φαντασία, αισιοδοξία και ρίσκο
αλλά και
αποστάσεις, απογοητεύσεις και στασιμότητα

Η επιστροφή στην «παιδικότητα»
δεν υπήρξε ποτέ
περισσότερο «ενήλικη»
–να ξέρετε–
από δω και στο εξής
οι συναντήσεις μας
εγγράφονται
σε νέο τεφτέρι

Χανιά, Οκτώβριος 2022

η αυτοκρατορία της θλίψης επελαύνει
σε έναν κόσμο δομικά μοναξιακό

ταξιδιωτικοί πράκτορες εισβάλλουν στη μοναχική καθημερινότητα
για να
επιβάλλουν την κατανάλωση

είμαστε η αφαίρεση
που αποικείται σταδιακά από το βασίλειο της ανεστραμμένης ευδαιμονίας

κι όμως
τα πιο όμορφα πρωινά είναι εκείνα που συνοδεύουν βλάσφημες ονειρώξεις
και
υπνηλιακές αφηγήσεις καταστροφής ενός κόσμου που τροφοδοτείται
από την υπαρξιακή αποδόμηση κοινωνιών ήδη κατακερματισμένων ατόμων

εκείνη θα ήθελε να πεθάνουν όλοι τους

κι εκείνοι
που μιλάν μονάχα μέσα από την εξιδανικευμένη αναπαράστασή τους
δεν ενδιαφέρονται καν για το αν θα πεθάνουν όλοι τους

και
ως εκ τούτου
δεν κουβαλάν καμιά ενοχή

Η εποχή των δολοφόνων
η εποχή της ήττας
βροντοφωναζει
πως η αξιοπρέπεια συνεχίζει να κρύβεται στις αρνήσεις
και στο στοίχημα της συγκρότησής τους
σε κριτική δραστηριότητα
και
οξυμένες ματιές
(εν)αντί νωθρών ενατενισμών

Ο πόλεμος μάς χτυπάει την πόρτα
πρωτίστως υπαρξιακά
αξιακά
υλικά
ψυχολογικά

Η εποχή της ήττας
στέκει στιβαρά στο κατώφλι του χρόνου
ατενίζει από τα Μπαλκόνια της έπαρσης
και
μας προσκαλεί
να σταθούμε απέναντί της

Ειλικρίνεια, πίστη, σύγκρουση
Φαντασία, αισιοδοξία και ρίσκο