Ένα πένθιμο χαμόγελο
για κείνους που βαδίσαμε
έστω και λίγο
πλάι
Ο Γιάνναρος απόθανε
και άφησε τη δική του
φωτεινή παρακαταθήκη
στην πιο «διάφεγγη» Υπόθεση
Είναι και δικό μας κτήμα
και είναι επόμενο πως
θα τη φέρουμε
στις προσωπικές μας πορείες
και στη συλλογική μας τροχιά
Στο σκοτάδι του καιρού μας
η ελπίδα καιροφυλακτεί
ακόμα – και πάντα
εκεί
Εκεί
λοιπόν
στις κοινότητες της ζωής και του αγώνα
στους πρόποδες της Προοπτικής
θα συνεχίσουμε
με τις μικρές μας δυνάμεις
να σκαρώνουμε
τις επόμενες αρνήσεις μας
ώσπου να επανανοηματοδοτήσουμε
τη χαρά
τη μέθη
τα χαμόγελα
Κουράγιο