Χανιά, Οκτώβριος 2022
η αυτοκρατορία της θλίψης επελαύνει
σε έναν κόσμο δομικά μοναξιακό
ταξιδιωτικοί πράκτορες εισβάλλουν στη μοναχική καθημερινότητα
για να
επιβάλλουν την κατανάλωση
είμαστε η αφαίρεση
που αποικείται σταδιακά από το βασίλειο της ανεστραμμένης ευδαιμονίας
κι όμως
τα πιο όμορφα πρωινά είναι εκείνα που συνοδεύουν βλάσφημες ονειρώξεις
και
υπνηλιακές αφηγήσεις καταστροφής ενός κόσμου που τροφοδοτείται
από την υπαρξιακή αποδόμηση κοινωνιών ήδη κατακερματισμένων ατόμων
εκείνη θα ήθελε να πεθάνουν όλοι τους
κι εκείνοι
που μιλάν μονάχα μέσα από την εξιδανικευμένη αναπαράστασή τους
δεν ενδιαφέρονται καν για το αν θα πεθάνουν όλοι τους
και
ως εκ τούτου
δεν κουβαλάν καμιά ενοχή
Η εποχή των δολοφόνων
η εποχή της ήττας
βροντοφωναζει
πως η αξιοπρέπεια συνεχίζει να κρύβεται στις αρνήσεις
και στο στοίχημα της συγκρότησής τους
σε κριτική δραστηριότητα
και
οξυμένες ματιές
(εν)αντί νωθρών ενατενισμών
Ο πόλεμος μάς χτυπάει την πόρτα
πρωτίστως υπαρξιακά
αξιακά
υλικά
ψυχολογικά
Η εποχή της ήττας
στέκει στιβαρά στο κατώφλι του χρόνου
ατενίζει από τα Μπαλκόνια της έπαρσης
και
μας προσκαλεί
να σταθούμε απέναντί της
Ειλικρίνεια, πίστη, σύγκρουση
Φαντασία, αισιοδοξία και ρίσκο