Category: Θέατρο

από την εναλλακτική ποίηση των μοντέρνων καιρών…

Δεν είμαι αρκετά σημαντικός για σένα ή αδυνατείς να με καταλάβεις Είτε λόγω κακής αντίληψης είτε λόγω κακής μνήμης Εγώ πάλι έχω μπει στο πετσί του ρόλου -Οι μοντέρνοι προοδευτικοί ποιητές έχουν μία τάση να καταστρέφουν Εκτονώνονται γκρεμίζοντας σπίτια ολόκληρα και ουρλιάζοντας το σκοπό τους Αν έχουν! Το εκτιμώ αυτό πάντως Την οργή χωρίς λόγο Ειδικά …

Continue reading

Crescendo Decrescendo

Soundtrack Κάθε στιγμή περιέχει τη θλίψη της. Αυτό και αν φαίνεται να είναι νόμος. Ένα όμορφο παιδί. Μια ωραία κοπέλα. Και ο ασυνάρτητος συγγραφέας που νόμιζε πως εγκατέλειψε το ντανταϊσμό. Υπάρχει κάτι νεκρό και κάτι που κινείται. Ή εμείς ή η πόλη. ΦΝ. Τίποτα μα τίποτα δε σε χωράει, όπως εξίσου το ίδιο ισχύει και για …

Continue reading

Απαγορευμένο (Ωδή στο Στοματικό)

-Ξέρεις, όταν είμαι στο στόμα σου δεν είμαι πουθενά. Ενσωματώνομαι στο συνεχές, χάνομαι μες στους πληθάριθμους! Δεν ανήκω σε κανέναν – Ανήκω στην ηδονή! Ζέστη – Διαύγεια! Αυτή τη στιγμή με ελέγχεις! ή μήπως: Αυτήν την στιγμή με ελέγχεις! ;-κ,π,τ. Δε χρειάζεσαι!-Έγινε το μπραφ. Τέλειωσα στο στόμα! Χωρίς αυτό δεν είναι το ίδιο-Φοβάμαι μην τα …

Continue reading