Ιεραρχήστε τους ανθρώπους σας. Εμπρός!
Αναγκαστικά κάποιους θα τους βάλουμε πιο κάτω.
Πιο πίσω.
Τελικά μόνο στο σχολείο ήταν μαγκιά οι θέσεις πίσω.
Ας μιλήσουμε όμως για αλλωνών τις σχέσεις.
Για τους εαυτούς μας έχουμε ένα σωρό δικαιολογίες.
Είναι νόμος άλλωστε: Κάποιος θα μείνει πίσω.
Πιο πίσω.
Έτσι κι αλλιώς κάθε ταινία χρειάζεται και τους κομπάρσους της. Δε γίνεται αλλιώς.
Να ένα κόμπλεξ μου. Φοβάμαι να είμαι κομπάρσος. Σιχαίνομαι.
Σε σιχαίνομαι.
Σε σιχαίνομαι γιατί με ‘βαλες κομπάρσο.
Με ‘βαλες στην πίσω θέση.
Εκεί -φαίνεται- δεν άξιζα ούτε μάτια, ούτε λόγια.
Ευτυχώς όμως εγώ δεν κάνω τον καραγκιόζη.
Γι’ αυτό αποφεύγω και τις οντισιόν.
Δεν ψήνομαι να το κυνηγήσω.
Δεν ψήνομαι να σε κυνηγήσω.
Θα τραβηχτώ ακόμα πιο πίσω.
Εμπρός λοιπόν! Ιεραρχήστε τους ανθρώπους σας!
Aug 07
1 comments
Επιλέγω να είμαι κομπάρσος αφού δε μπορώ να είμαι πρωταγωνιστής.Όλα ή τίποτα που λένε.Ήθελα να σου γράψω το τέλειο μήνυμα.Να αποκτήσω έστω και για λίγο,πρωταγωνιστικό ρόλο στο μυαλό σου.Έστω εκει.Μα τι λέω;Αφού λατρεύω το κομπαρσιλίκι.Το πιο εθιστικό ναρκωτικό που έχω δοκιμάσει.Δε χρειάζεται να κάνεις τίποτα.Ούτε να ψάξεις για άκρες.Ούτε καν να πληρώσεις.Είσαι η αγαπημένη μου κομπάρσος.Ότι είμαι κι εγώ για σένα δηλαδή.Τα χαρτάκια σου είναι εδώ.Εσύ όμως όχι.Ξέρω θα πάρεις άλλα.Ή μήπως όχι? Έλα να τα πάρεις!ΤΩΡΑ!
(Δεν ξέρω τι είναι…κι επειδή μου άρεσε και αυτός ο τρόπος γραφής το έγραψα έτσι)
Φιλια