Το soundtrack που σου χρωστάω: ***
Ταξιδεύω λοιπόν και κάπως δεν ξέρω για ποιο λόγο έφυγα.. Το σκέφτομαι ώρες τώρα και ψάχνω να βρω λόγους να με “παρηγορήσουν”, προσπαθώ να βάλω τάξη στη ζωή μου για να ξεγελιέμαι πως με βοήθησε το ταξίδι, πως όντως το είχα ανάγκη. Τελικά φαντάζομαι έφυγα για να επιβάλλω κάπως την απόσταση. Μου είναι πιο εύκολο, ελπίζω να καταλαβαίνεις… Λες να μεγαλώνω και να με φοβίζει η μετάβαση; Αμφιβάλλω εγώ. Με φοβίζει η στασιμότητα και περισσότερο το χαμόγελό σου τώρα πια, με φοβίζει το να σου λέω πως τίποτα δε με γεμίζει και συ να έρχεσαι δυο μέρες μετά να με ρωτάς τι έχω. Το θέμα είναι πως δεν έχω τίποτα, μερικές φορές μόνο μια γλυκόπικρη γεύση. Ποιος νοιάζεται;
Τα μάτια σου γλυκιά μου μ’ ηρεμούν και ας είναι ψέμα αυτό που λένε.. Ο Αλέξαντρος το λέει και κάθε φορά που το ακούω ταυτίζομαι. Ξέρεις τι άλλο λέει ο Αλέξαντρος όμως; Πως κάποιοι άνθρωποι έχουνε ημερομηνία λήξης. Πως πρέπει κάποια στιγμή να φεύγουνε απ’ τη ζωή σου. Και ξέρεις αυτό που σκέφτομαι τώρα είναι το εξής: γιατί ο χωρισμός είναι απόφαση του ενός και οτιδήποτε άλλο πρέπει να περάσει από συνέλευση; Δεν υπάρχει εγωισμός σε τέτοιες αποφάσεις, σε τέτοια αισθήματα. Πολύ απλά γιατί είτε με τον ένα τρόπο είτε με τον άλλο κάποιος επιβάλλεται. Άπαξ και νιώσεις κάτι, σε στοιχειώνει. Σε χαράζει. Ή θα κάτσεις ενάντια σε αυτό που νιώθεις για να γίνει “σωστά” το πράμα ή θα το ακολουθήσεις. Συναισθηματική παρόρμηση. Τροφή για σκέψη πάνω στην κουβέντα που είχαμε κάποτε ανοίξει.. Ή μήπως –λέω- δεν πρέπει να αφήνουμε στις σχέσεις μας να μας χωρίζουνε, αλλά να το λύνουμε και αυτό κάπως.
Δεν ξέρω ρε. Απλά νιώθω, μεταξύ άλλων, ακόμα προδομένος. Και δεν ξέρω, ούτε τη σχέση μας τη νιώθω υγιή, ούτε και πιστεύω πολύ σε σένα. Ας ελπίσουμε αυτή τη φορά να μην τσατιστείς και να εκτιμήσεις την ειλικρίνειά μου. Το έχετε αυτό εσείς οι άνθρωποι. Προσβάλλεστε γιατί έχετε τιμή και χάνετε το νόημα. Και όχι δεν είναι σπόντα αυτό!
Άμυνες. Στα γενέθλια μου θέλω δώρο ένα καλό βιβλίο γύρω απ’ την ψυχολογία. Θέλω να με ψήσει. Τραύματα για να σε μάθω ή ψυχολογία του σεξ για να μάθω εμένα. Ναι και τώρα ξέρω θα μου πεις δεν είναι μαθηματικά οι άνθρωποι, μπλα μπλα μπλα …
Και για να επιστρέψω στο προηγούμενο θέμα, να ξες, εγώ του λέω πως αυτή είναι η εύκολη λύση. Λάθος μου. Πειρατές και κροκόδειλους έχει το μενού, τουτέστιν όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη. Άσε το Φρόιντ! Θα σου πω εγώ κάτι στα σίγουρα: Ο Πίτερ Παν πέθανε, και αυτό όλοι το ξέρουν. Δε χρειάζονται ειδήσεις. Τροφή και αυτό. Για δυνατούς λύτες.
Αρχίζει να αχνοφαίνεται το Πλάτα. Σκέψου τα λόγια μου. Σε αφήνω.
φρεσκομπαρκάριστος
τυχοδιώκτης
Ν.Κ.
ΥΓ Μου χρωστάς μια ερώτηση. Εκτιμώ πως για να μην την έκανες εκεί, σε τρομάζει η απάντηση.
ΥΓ2 Θα κόψω το χασίσι. Με βυθίζει στη σκέψη, με κάνει διπολικό και κυκλοθυμικό.