ποίημα που γράφτηκε σε ανταπόκριση στο κάλεσμα για συγγραφή διηγημάτων/ποιημάτων με θέμα «Ο Μεγάλος Κοινωνικός Εγκλεισμός», εγχείρημα με σκοπό τη δημιουργία συλλογής κειμένων που προέκυψαν στο ιστορικό-κοινωνικό περιβάλλον της καραντίνας (Απρίλης – Μάιος 2020). Το βιβλίο «Ο Μεγάλος Κοινωνικός Εγκλεισμός – Διηγήματα και ποιήματα στον αστερισμό του κορονοϊού» κυκλοφόρησε τον Ιούνη του 2020, με αποκλειστικό σκοπό τα έσοδα της έκδοσης να διατεθούν στο Ταμείο Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων Αγωνιστών…
*
Καραντίνα
Ανασφάλεια
Τη μοναδική ασφάλεια
για άλλη μια φορά
μας έδωσε ο αγώνας
Η πόλη μάς κυνηγάει
Πλέον όχι μόνο όταν φεύγουμε μακριά της
αλλά και όταν φυλακιζόμαστε μέσα της
Εμάς
τους αιρετικούς
που συνεχίζουμε να συναντιόμαστε
να ανταλλάζουμε βλέμματα και σάλια
Που σπάμε τα κεφάλια μας για να σκαρώσουμε τρόπους
αυτό το παραμύθι να γραφτεί ως ιστορία
Δεν δοκιμαζόμαστε μονάχα εμείς
αλλά και οι σχέσεις μας
μέσα σ’ έναν κόσμο που προσπαθεί να φλερτάρει με την ελευθερία
Δεν δοκιμαζόμαστε μονάχα εμείς
αλλά και οι σχέσεις μας
Και αυτό
μέσα σ’ έναν κόσμο που προσπαθεί να φλερτάρει με την ελευθερία
είναι ψυχοφθόρο
Ανασφάλεια
Δεν είναι μόνο εκείνες
που
σε μια χειραψία κι ένα άγγιγμα
αντέτειναν τον αγκώνα
Κυρίως είναι τα παιδιά
που μοιραζόμαστε
-όχι μόνο- πολύ χρόνο
αλλά και
ματαιοδοξία και πίστη
Για να προετοιμάσουμε μια γιορτή
που δεν έχουμε προφτάσει να γιορτάσουμε
Και εν τέλει αναρωτιόμαστε
Τώρα…
Τώρα πώς θα βρίσκονται τα πάθη;
Αυτή η ζωή μάς κυνηγάει
Όχι μόνο όταν φεύγουμε μακριά της
αλλά και όταν φυλακιζόμαστε μέσα της
Ή θα νικήσει ο δρόμος
ή θα νικήσει ο τρόμος