[…]
Το κόστος των επιλογών να πορευθώ με αυτό τον τρόπο το ήξερα ότι θα το πληρώσω από την αρχή της πρώτης δίκης, όπως πολύ καλά ήξερα από την εφηβεία μου, που άρχισα να μετέχω στον κοινωνικό αγώνα, ότι θα έχει κόστος η αντίσταση στο σύστημα που αντίστοιχα εσείς υπερασπίζεστε. Για όσους έχουν πάρει την επιλογή να είναι επαναστάτες το κόστος σε προσωπικό επίπεδο ξέρουν ότι μπορεί να γίνει δυσβάσταχτο, αλλά αξίζει χίλιες φορές περισσότερο από μια απονευρωμένη ύπαρξη πειθαρχημένη στους κανόνες του ταξικού παιχνιδιού.
Οι αγωνιστές ζουν περήφανοι για αυτό που είναι είτε μέσα είτε έξω από την φυλακή και αυτό δεν μπορεί να το κλέψει η καταστολή όσο σκληρή κι αν είναι, παρά μόνο η απογοήτευση και η παραίτηση. Όμως όσο κι αν απογοητευτεί κανείς από την πραγματικότητα που ορθώνει εμπόδια στις προσδοκίες και το επαναστατικό όραμα, δεν μπορεί παρά να αναπτερώσει τις ελπίδες με το δίκαιο της υπόθεσης και την αναγκαιότητα για μια διαφορετική ζωή. Τα χαμόγελα των γειτόνων σου, οι αγκαλιές των συντρόφων, τα συνθήματα στους δρόμους που παραμένουν παρά τα χρόνια που ήσουν στη φυλακή, τα καθαρά βλέμματα, η αλληλεγγύη και οι ανθρώπινες σχέσεις μακριά από το θέαμα και την εξουσία επουλώνουν κάθε πληγή.
Η τιμή να ανήκεις στην παγκόσμια οικογένεια των γνωστών και άγνωστων που πολεμούν το κρατικό και ταξικό σύστημα κρατώντας αλώβητες τις αξίες τους, είναι απερίγραπτη. Και από μόνο του αυτό, αποτελεί λόγο ύπαρξης.
Κάτω το κράτος Ζήτω η Αναρχία
–
απόσπασμα από την πολιτική δήλωση του Αντώνη Σταμπούλου, στο εφετείο της δεύτερης δίκης του Επαναστατικού Αγώνα,
04 Μαρτίου 2019
ολόκληρη η δήλωση εδώ: https://athens.indymedia.org/post/1596107/