Η απογοήτευση έρχεται πάντα δεύτερη
ή δεν έρχεται ποτέ
Αν έρθει σκουπίζει το πύον
φτύνει την πληγή
και μετά καλεί ασθενοφόρο
911
–Διαλεκτική!
και με αυτήν ακριβώς τη φράση προσπάθησε να ξεκινήσει από την αρχή
Με έπιασες απροετοίμαστη
Τουλάχιστον σε έπιασα
τουλάχιστον κάτι έπιασα
Και στην τελική ένα γεια ήθελα να σου πω
Δεν θυμάμαι
Μνήμη, μικρή μου πόρνη
αφηγείται τον πιο ταιριαστό μύθο
μετά λέει:
«η αγάπη δεν πονάει εξ ορισμού»
Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΠΟΝΑΕΙ ΕΞ ΟΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΑΛΑΚΙΕΣ
λες και η αγάπη με τον πόνο δεν ανήκουν στη διαλεκτική
όπως τα ελευθεριακά απωθημένα μας Ε;
Ο Φρόυντ είχε ψιλιαστεί όλη τη φάση από νωρίς
γι’ αυτό έφυγε
νωρίς
Εκδιωγμένος στο ασυνείδητο
να παράγεις τον ίδιο σου τον θάνατο
Να ένας τρόπος να μείνω αθάνατος
μούγκρισε
το απωθημένο είναι ύπουλη υπόθεση, κάθε που αμφιβάλεις το δικαιώνεις
Οξεία σκέψη = η καλύτερη διάγνωση που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια
το πρόβλημα είναι πως σκέφτομαι το πόσο πολύ σκέφτομαι
και δεν φαίνεται να τελειώνει κάπου
Χαμένες ώρες
Άγχος
Με ζάλισε η απουσία
δεν είναι και πολύ καλό, το ξέρεις;
Η επιτήδευση ειναι υποκρισία
νιώθω μόνος γαμώτο
Εσύ φταις
που είσαι εδώ, οταν είσαι εδώ το παραλυριμα φεύγει
είδες;
μην το παίρνεις πάνω σου
όταν είσαι εδώ παραληρώ
απλά τότε το απολαμβάνω
δυστυχώς
ραντεβού με λιγότερο ύπνο
και περισσότερη αναίδεια
Θέλω να μπορεί να με σιχαίνεται
να μπορείς
Η απογοήτευση έρχεται πάντα δεύτερη
να μπορείς να τη δεχτείς
κι ας μην μπορείς να τη χτίσεις
Αντίο
και μην γυρίσεις για το αποχαιρετιστήριο
Σκατά στις γλυκιές μελωδίες σου
Φέρε μου το φορτιστή και λίγο θόρυβο
Sep 09