Γιουκαλίλι (Σκέψεις γύρω από το δίπολο “αντι-ιμπεριαλισμός/διεθνισμός”)

Γ’
Δύο κορμιά λυγερά
ξαπλωμένα
σε εμβρυακή στάση
Δε χορεύουν
δε γελούνε
μόνο σκέπτονται
Μα γιατί κρύβεστε;
Οι ανθρώπινες σχέσεις δεν πρέπει να διαμεσολαβούνται από τίποτα
ούτε από σάπια διλήμματα
ούτε από σάπια φιλήματα
Πρέπει να είναι ευθείες

Α’
Απενεργοποίησες τα πάντα μέσα μου
και τα καλά – και τα κακά
Μονομερώς την ίδια τη σχέση
Δεν ξέρω γιατί κρύβομαι
Μήπως επειδή πάντα θα υπερασπίζεσαι το δίκιο σου;
Πάντα ο ένας μαλάκας
και τα πάντα θυσία στο βωμό του ενός;
Εμένα με κουράζει ΟΛΟ το concept
όχι απλώς μερικά στιγμιότυπα
όχι απλώς με κουράζει
με φθείρει
(αλήθεια για πόσο;)
ΥΓ. Ο εγωισμός είναι σχεδόν όσο σάπιος είναι και ο εθνικισμός
Χαίρομαι που συνήθως δεν είμαι στο βούρκο
Τροφή για σκέψη

Β’
Η έκφραση και η ειλικρίνεια είναι το στοίχημα της αλλοτρίωσης
και μεις – αν μη τι άλλο
περήφανα αλλοτριωμένοι
Ας ξεκινήσουμε μ’ αυτήν την παραδοχή λοιπόν
Λυπάμαι για σένα
στεναχωριέμαι
Τουλάχιστον είμαι δίπλα σου
το περνάω μαζί σου αυτό
Πρέπει να φύγω τώρα
θα σε πάρω πριν πέσω για ύπνο
Γεια

 

στον Diego

Leave a Reply

Your email address will not be published.