Σας λυπάμαι.. Σας λυπάμαι μα πιο πολύ σας σιχαίνομαι. Ηλίθιοι! Χαρείτε με το ψεύτικο, με τις μαλακίες σας. Η συνείδησή σας, τα μυαλά σας· “καθαρά”. Η πράξη, όμως, φιλοδεξιά σε αντίθεση με το πουλί σας. Ηλίθιοι… Τελικά δε ζούμε μόνο εμείς στο μικρόκοσμό μας.. Αλλά σίγουρα ο δικός μας είναι πολύ καλύτερος. Το ίδιο πιστεύετε και σεις βέβαια. Χέστηκα!
Και απ’ την άλλη τα ίδια σκατά, σε ιντελεξουάλ κόπια βέβαια… Εναλλακτικ , lifestyle, άραγμα-διάβασμα στο κεντρικό περίπτερο του γαβριήλ στα προπύλαια ή σε κάποιο in τραπεζάκι στη σχολή. Αλίμονο… Τα “ατίθασα” παιδιά της διανόησης. Ααα… Εξίσου σιχαμένοι, εξίσου σεξιστές/στριες, εξίσου ηλίθιοι (κατά πλειοψηφία, αλλά και ηλίθιες).
Ίσως τελικά η πρωταρχική συσσώρευση να είναι όντως αέναη-μόνιμη. «Το κεφάλαιο επιδιώκει την απεριόριστη διεύρυνση και γι’ αυτό χρειάζεται νέες σφαίρες και διαστάσεις της ζωής να τις μετατρέψει σε εμπορεύματα», μου υπενθυμίζει ο Πόλυς. Εβίβα! Μάλλον τα νέα κοινά που επιβάλλεται να περιφραχθούν είναι τα μυαλά μας. Ευτυχώς τους ξεφύγαμε και είμαστε καταδικασμένοι να είμαστε μόνοι με τα σκατά. ΣΚΑΤΑ. Μόνο.
Κουράστηκα με τα προβλήματά σου φίλη μου. Οι ερωπολιτικοί προβληματισμοί μου έχουν χτυπήσει κόκκινο και αυτή τη φορά λέω να ασχοληθώ μαζί τους. Κατάφερες και συ να με ξυπνήσεις για άλλη μια φορά.. Γαμωτηλέφωνο. Εμένα ή το παρελθόν; Στο παρόν ή στο παρελθόν; Μήπως δεν είμαι όσο ελεύθερος ευαγγελίζομαι; Τα κτητικά κατάλοιπά μου κάνουν αισθητή την εμφάνιση τους υπενθυμίζοντας παράλληλα την αναγκαιότητα να τα αποβάλλω.
Μα ρε; Μ’ αγαπάει; Που ζει;