Η κενότητα της ευτυχίας (Σοπέν)

Λινκ

Συνήθισα να μιλάω με «εισαγωγικά»
Συνήθισα να γράφω σε γ’ πρόσωπο

Το «ανοιξιάτικο βαλς» του Σοπέν έριξε φως σ’ αυτη την κενότητα. Τι όμορφη μέρα, σκέφτομαι, κι ας πήγαμε μόνο για έναν καφέ. Κι ας κάνω 3 βδομάδες να σε δω. Και το πιάνο συνεχίζει να κλαίει θυμίζοντας πως, ακόμα και όταν έχεις ό,τι θέλεις, πάντα κάτι θα σου λείπει. Θα στρίψω ένα τσιγάρο μπας και εκτονωθούν τα δάκρυα. Τζιβάνα, χαρτάκια, καπνός…

Σε ευχαριστώ που μου έδειξες πως τόσο καιρό είμαι δυστυχισμένος. Απλά δεν προλάβαινα να το καταλάβω, γιατί όλη τη μέρα έκανα πράγματα. Έχω χαθεί με τους φίλους μου -ξανά- και κυνηγάω να δεθώ. Έχω εκπέσει. Τουλάχιστον όμως με political correct τρόπο. Συνεχίζω να πιστεύω πως δεν πρόκειται να ερωτευτώ ξανά. !Μεταφυσική τέρμα!

Κι όμως διαφωνείς.. Kαι πολύ φοβάμαι πως θα σκοτώσω τον έρωτά σου. Μια βραδιά… Η ευτυχία της κενότητας χαρακτηρίζει τον μέσο άνθρωπο. Μόλις άναψα το τσιγάρο.

Άλλη μια συλλογιστική τελειώνει και το πιάνο συνεχίζει να κλαίει
Το τσιγάρο μου αργοσβήνει στο τασάκι
Ευχαριστώ που μου έδειξες πως είμαι δυστυχισμένος
Απλά δεν πρόλαβα να το καταλάβω
Η κενότητα της ευτυχίας
Φοβάμαι πως θα σκοτώσω τον έρωτά σου
Μια βραδιά…
που θα ακούμε Σοπέν…

Σ.